라틴어 문장 검색

Et ad villam Palmarum venientes, nihil alimoniae praeter fructum dactylorum repererunt, quibus corpora fessa et escis jejuna recreaverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 85:11)
Deus enim noster Ihesus Christuscum vidisset turbam que secuta fuerat eum in deserto, misertus fuit supeream dicens, "Si dimisero eos ieiunos, in via deficient."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 51:18)
Si coactus fueris in edendo, surge et vome, et refrigerabit te, et non adduces corpori tuo infirmitatem (Ibid.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 5:8)
Sic uulpes ieiuna redit, sic fallitur audens Fallere, sic telo leditur ipsa suo.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et ciconia 36:13)
nam dicitur ante horam diei secundam ieiunus adhuc et abstemius testimonium istud uendidisse.
(아풀레이우스, 변명 56:2)
"qui praeter altitudinem nimiam super quendam etiam vastissimum lapidem propter iacentem reddens, perfracta diffissaque crate costarum rivos sanguinis vomens imitus, narratisque nobis quae gesta sunt, non diu cruciatus vitam evasit:"
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:28)
At ille, utpote intercepta cena profugerat prorsus ieiunus, mensam potius comiter postulabat.
(아풀레이우스, 변신, 9권 23:4)
Nec fuit nox una vel quies aliqua visu deae monituque ieiuna, sed crebris imperiis sacris suis me iamdudum destinatum nunc saltem censebat initiari.
(아풀레이우스, 변신, 11권 19:2)
vomet vatem decalvatum
(ARCHIPOETA, II52)
ego numquam potui scribere ieiunus;
(ARCHIPOETA, IV46)
me ieiunum vincere posset puer unus:
(ARCHIPOETA, IV47)
nihil valent penitus, quae ieiunus scribo;
(ARCHIPOETA, IV55)
Nimis quidem est in verbis Gavi Bassi ratio inperfecta vel magis inops et ieiuna.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, IV 5:1)
- Taedet mentionis, quae mihi, Ubi domum adveni, adsedi, extemplo savium Dat ieiuna anima.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIII 15:6)
Haec nos sicca et incondita et propemodum ieiuna oratione . Set Favorinus, ut hominis ingenium fuit utque est Graecae facundiae copia simul et venustas, latius ea et amoenius et splendidius et profluentius exequebatur, atque identidem commonebat ut caveremus ne qua nobis isti sycophantae ad faciendam fidem inreperent, quod viderentur quaedam interdum vera effutire aut spargere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION